Einde Outbackavontuur
Door: noortjevanderzee
Blijf op de hoogte en volg Noortje
12 April 2012 | Australië, Sydney
Hallo allemaal!
Tijd voor een volgend verslag. Het is dus uiteindelijk gelukt om de outbacktrip te boeken. Dus ging ik op 31 maart met de trein (great southern rail) naar Adelaide. Daar kwam ik 's avonds rond half 7 aan in mijn hostel waar ik meteen in gesprek raakte met een Schots meisje (Sarah). We zijn uiteindelijk samen wat gaan eten bij de plaatselijke Italiaan en daarna nog wat gaan drinken in een pub waar veel studenten kwamen. Was erg gezellig. We kwamen rond 12 uur terug in het hostel en we hoorden iets in de trant van: Awiieeeeehieeee. Dus je snapt, wij op onderzoek uit waar dat geluid vandaan kwam. Het bleek uit de mannenbadkamer te komen. Hoe dichterbij we kwamen hoe duidelijker het werd dat ze 'Awieeeeeeeehiehiehiehie Hambamboeweeeeee' zongen en vervolgens 'In the jungle, the mighty jungle the lion sleeps tonight' enzovoorts en zo verder. Wij niet te flauw en even naar binnen en meezingen. Er stond 1 jongen onder de douche en 1 was zijn haar aan het doen. Na het korte intermezzo gingen wij naar de vrouwenbadkamer om onze tanden te poetsen en dergelijke. Komen die jongens daar naar binnen. Even staan kletsen, ze kwamen uit frankrijk en vonden het blijkbaar erg grappig dat we mee gingen zingen. De volgende dag heb ik samen met Sarah alle culturele dingen gedaan die je je maar voor kunt stellen in Adelaide (wat echt heel klein is voor een stad).
Op 3 april begon mijn outback avontuur. Ik zou om 6.15 opgepikt worden in het hostel, sta je netjes klaar blijkt het 7.15 te zijn geworden... Fijn bedankt voor het doorgeven. Gelukkig was ik niet de enige. Onze tourguide zag er erg grappig uit, qua uiterlijk beetje blijven steken in een of ander tijdperk. Een echte bushman zoals hij zelf zegt. De groep is een mengelmoesje van vanalles. Er is een groepje van 7 Amerikaanse meiden die erg luidruchgtig zijn en sommigen hebben een echte neplach. Dat wordt wat. Verder nog wat slecht engels sprekende Zwitsers. Er is ook een erg slecht engels sprekende Japanner waarvan we iedere keer de naam niet kunnen onthouden en dus maar Tokyo noemen. Er zijn ook 2 goed engels sprekende Zwitsers (Oliver en David), een Fransoos (Loic), een Brits meisje (Philippa), een Canadees meisje (Dana), een Australisch meisje (Vicki) en een Zweed (Stefan). Nou allemaal in de bus en gaan met die banaan. Na een paar uur gereden te hebben (en de meeste geslapen hebben) maken we een kleine wandeling waarna we wijn gaan proeven. Het is duidelijk dat niet iedereen even goed tegen alcohol kan.... Daarna hebben we daar in de tuin een lunch. 'S Avonds komen we aan in Quorn waar we een diner hebben in een plaatselijke pub en slapen in een soort hostel wat ze de 'Mill' noemen. Om 22.30 gaat iedereen naar bed.
De volgende dag vertrekken we om 07.45 naar de Wilpena Pounds. We komen daar aan rond 10 uur en gaan beginnen aan wat later een helse tocht blijkt te zijn. We gingen naar de top van de berg (die op 900 nog wat meter ligt) maar die totaal geen schaduw biedt. Het was dus eigenlijk veel te heet voor de tocht (ik denk 35 graden ofzo). Uiteindelijk bereiken we de top en daar hebben we gelukkig een briesje en daar lunchen we. Daarna dezelde weg terug naar beneden (met sommige lastige stukken waar je gewoon op je kont naar beneden moet). Op de weg terug naar Quorn (waar we nog een nacht verblijven) gaan we nog langs de Yourambulla caves waar we onze eerste aboriginal rock paintings en onze eerste kangaroe zien. We stoppen ook nog in een oud verlaten dorpje en wandelen een gorge in waar we onze eerste yellow footed wallaby's zien (die met uitsterven bedreigd worden). 'S avonds blijkt dat ik erg verbrand ben en ik krijg van Loic een of andere creme die bij brandworden (en wat andere dingen) werkt en vooral hydrateerd.
Op de derde dag vertrekken we wederom om 7.45. Dit keer naar Coober Pedy, waar ze naar Opalen zoeken in mijnen. Onderweg stoppen we bij Lake Eyre, de grootste zoutvlakte van de wereld (meestal is hij helemaal droog, maar nu stond er een klein beetje water in) waar we even rondlopen en natuurlijk foto's maken. Ik denk dat ik niet langer dan een half uur buiten geweest omdat het tussen de 45 en 50 graden celsius was (ruwe schatting). Veeeeeeel te heet voor mij. Ik was dan ook blij dat we weer in de bus met airconditioning konden. We kwamen om 6 uur aan in Coober Pedy waar het op dat moment nog 37 graden was. We eten in de plaatselijke pizzaria en slapen onder de grond (uitgehakte ruimte).
De dag erna kunnen we uitslapen en begint om 9 uur de tour door coober pedy. We eindigen in een museum waar we uitleg krijgen over Opalen en hoe ze bewerkt worden. Ook krijgen we een rondleiding door een ondergronds huis (mensen die in de mijnen werkten hakten bijna altijd hun eigen huis uit). Vervolgens gingen we naar een kangeroe weeshuis waar we de voeding van kleine kangeroes gezien hebben. Na de lunch gaan we door naar 'The Breakaways' wat blijkbaar een filmset is geweest voor 11 films vanwege het 'maanlandschap'. De bekendste zijn de Mad Max films (voor mij onbekend). Ook stoppen we onderweg bij de 'dingofence' (langste bouwwerk door mensen ooit, maar verder totaal oninteressant). We slapen die nacht in Marla in tenten en omdat het goede vrijdag is eten we vis (met friet en sla), erg lekker!
Op zaterdag vertekken we om 6.00 uur uit Marla en passeren we om 7.45 uur de grens met de Northern Theritory. We rijden door naar ons kamp vlakbij Kata Tjuta waar we lunchen. Daarna gaan we wandelen door Kata Tjuta wat erg mooi was! Tegen het einde van de middag gingen we naar een plek waar we (samen met 500 andere mensen) de zonsondergang van Uluru (aka Ayers rock) konden zien onder het genog van champagne en wat hapjes. Terug op het kamp hebben we gebarbecued met kamelensaucijzen, kangeroesteak en gewone biefstuk. Vroeg naar bed in fijne tweepersoonstenten met gewone bedden erin.
Eerste paasdag vertrokken we om 6.00 uur om de zonsopgang van Uluru te bezichtigen. Deze was niet zo heel bijzonder omdat het een beetje bewolkt was (wederom met weet ik veel hoeveel andere mensen). Daarna meteen een wandeling om de basis van Uluru gemaakt (in ongeveer 3 uur loop je eromheen). Toen iedereen terug was van de wandeling hebben we nog wat uitleg gekregen over hoe de aboriginals daar leefden. Erg interessant! Er was natuurlijk ook een cultureel centrum bij waar je aboriginal kunst kon kopen (veel te duur voor mij natuurlijk). Wederom gelunched op het kamp waarna we op weg gingen naar Kings Canyon. Onderweg stopten we bij Mount Connor voor wat foto's (je bent toerist of je bent het niet he!). We gaan die nacht kamperen middenin het natuurpark (op een georganiseerde kampeerplek, dat wel) waar we bij aankomst een kampvuur hebben gemaakt (het is nu niet meer zo droog dus het kan). In plaats van in een tent kon je ook in een swag slapen (het is gemaakt van een soort canvas tentstof met een dun matras erin waar je dan weer met je slaapzak in ligt). Nou je snapt al, dat heb ik natuurlijk gedaan. Je ligt dan onder de sterrenhemel en in dit geval ook de volle maan (wat niet echt relaxed was want dat is behoorlijk licht!). Ook gaf de tourguide (hij heet Sauce, ghe ghe) aan dat er behoorlijk wat dingo's rondlopen daar 's nachts (soort wilde honden voor wie het niet weet). Onbewust dus niet zo goed geslapen omdat ik er wel eens een wilde zien.
Op de laatste dag vertrokken we om 6.45 voor een wandeling door Kings Canyon. Deze wandeling startte met de 'heart attack hill', je raadt het al een stevige klim. Iets van 300 treden schijnen het te zijn. Het viel in vergelijking met de wandeling door Walpena Pounds enorm mee (waarschijnlijk vooral omdat het nog niet zo heet was). Daarna een prachtige wandeling over de top van de gorge gemaakt. Zodra we allemaal weer in de bus zitten begint het te regenen. Daarna terug naar het kamp voor onze laatste lunch samen en dan opweg naar Alice Springs, onze eindbestemming. Daar komen we rond 5 uur aan en iedereen wordt netjes bij zijn/haar hostel afgezet. Met een afvaardiging hebben we 's avonds nog wat gegeten (voor stukjes van 100 meter moet je hier als het donker is de taxi pakken anders is de kans groot dat je wordt beroofd, aangevallen of verkracht). Ik voelde me hoogst ongemakkelijk daar en ik was dan ook blij dat ik er de volgende dag meteen weer weg kon.
De volgende dag kom ik twee mensen van de tour tegen op het minivliegveld. Even koffie gedronken en daar scheidde onze wegen zich. Mijn vlucht (naar Sydney via Melbourne) had enige vertraging waardoor ik mijn aansluiting naar Sydney miste). Deze vlucht bleek ieder half uur te gaan, en ik was al overgeboekt naar een stoel bij de nooduitgang. Lang leve de beenruimte! Rond 6 uur kwam ik aan bij mijn hostel (Original Backpackers) in de wijk Kings Cross in Sydney. Het is een prachtig hostel in een mooi oud pand maar erg schoon is het er niet.
Gisteren heb ik een wandeling door Sydney gemaakt in de regen, en het is hier koud (maar 20 graden ofzo)... Ik ben dus blij dat ik morgen door ga naar een volgende stek. Langzaamaan ga ik naar het noorden waar ik over een week ongeveer Alex ontmoet. Waar we samen wat weizenbiertjes gaan drinken omdat we beiden de apres ski borrel van Ovum gemist hebben. Nu al zin in!!!!!
Foto's verschijnen wederom op http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150753002256635.458329.783051634&type=3&l=3b5b35c287
Tijd voor een volgend verslag. Het is dus uiteindelijk gelukt om de outbacktrip te boeken. Dus ging ik op 31 maart met de trein (great southern rail) naar Adelaide. Daar kwam ik 's avonds rond half 7 aan in mijn hostel waar ik meteen in gesprek raakte met een Schots meisje (Sarah). We zijn uiteindelijk samen wat gaan eten bij de plaatselijke Italiaan en daarna nog wat gaan drinken in een pub waar veel studenten kwamen. Was erg gezellig. We kwamen rond 12 uur terug in het hostel en we hoorden iets in de trant van: Awiieeeeehieeee. Dus je snapt, wij op onderzoek uit waar dat geluid vandaan kwam. Het bleek uit de mannenbadkamer te komen. Hoe dichterbij we kwamen hoe duidelijker het werd dat ze 'Awieeeeeeeehiehiehiehie Hambamboeweeeeee' zongen en vervolgens 'In the jungle, the mighty jungle the lion sleeps tonight' enzovoorts en zo verder. Wij niet te flauw en even naar binnen en meezingen. Er stond 1 jongen onder de douche en 1 was zijn haar aan het doen. Na het korte intermezzo gingen wij naar de vrouwenbadkamer om onze tanden te poetsen en dergelijke. Komen die jongens daar naar binnen. Even staan kletsen, ze kwamen uit frankrijk en vonden het blijkbaar erg grappig dat we mee gingen zingen. De volgende dag heb ik samen met Sarah alle culturele dingen gedaan die je je maar voor kunt stellen in Adelaide (wat echt heel klein is voor een stad).
Op 3 april begon mijn outback avontuur. Ik zou om 6.15 opgepikt worden in het hostel, sta je netjes klaar blijkt het 7.15 te zijn geworden... Fijn bedankt voor het doorgeven. Gelukkig was ik niet de enige. Onze tourguide zag er erg grappig uit, qua uiterlijk beetje blijven steken in een of ander tijdperk. Een echte bushman zoals hij zelf zegt. De groep is een mengelmoesje van vanalles. Er is een groepje van 7 Amerikaanse meiden die erg luidruchgtig zijn en sommigen hebben een echte neplach. Dat wordt wat. Verder nog wat slecht engels sprekende Zwitsers. Er is ook een erg slecht engels sprekende Japanner waarvan we iedere keer de naam niet kunnen onthouden en dus maar Tokyo noemen. Er zijn ook 2 goed engels sprekende Zwitsers (Oliver en David), een Fransoos (Loic), een Brits meisje (Philippa), een Canadees meisje (Dana), een Australisch meisje (Vicki) en een Zweed (Stefan). Nou allemaal in de bus en gaan met die banaan. Na een paar uur gereden te hebben (en de meeste geslapen hebben) maken we een kleine wandeling waarna we wijn gaan proeven. Het is duidelijk dat niet iedereen even goed tegen alcohol kan.... Daarna hebben we daar in de tuin een lunch. 'S Avonds komen we aan in Quorn waar we een diner hebben in een plaatselijke pub en slapen in een soort hostel wat ze de 'Mill' noemen. Om 22.30 gaat iedereen naar bed.
De volgende dag vertrekken we om 07.45 naar de Wilpena Pounds. We komen daar aan rond 10 uur en gaan beginnen aan wat later een helse tocht blijkt te zijn. We gingen naar de top van de berg (die op 900 nog wat meter ligt) maar die totaal geen schaduw biedt. Het was dus eigenlijk veel te heet voor de tocht (ik denk 35 graden ofzo). Uiteindelijk bereiken we de top en daar hebben we gelukkig een briesje en daar lunchen we. Daarna dezelde weg terug naar beneden (met sommige lastige stukken waar je gewoon op je kont naar beneden moet). Op de weg terug naar Quorn (waar we nog een nacht verblijven) gaan we nog langs de Yourambulla caves waar we onze eerste aboriginal rock paintings en onze eerste kangaroe zien. We stoppen ook nog in een oud verlaten dorpje en wandelen een gorge in waar we onze eerste yellow footed wallaby's zien (die met uitsterven bedreigd worden). 'S avonds blijkt dat ik erg verbrand ben en ik krijg van Loic een of andere creme die bij brandworden (en wat andere dingen) werkt en vooral hydrateerd.
Op de derde dag vertrekken we wederom om 7.45. Dit keer naar Coober Pedy, waar ze naar Opalen zoeken in mijnen. Onderweg stoppen we bij Lake Eyre, de grootste zoutvlakte van de wereld (meestal is hij helemaal droog, maar nu stond er een klein beetje water in) waar we even rondlopen en natuurlijk foto's maken. Ik denk dat ik niet langer dan een half uur buiten geweest omdat het tussen de 45 en 50 graden celsius was (ruwe schatting). Veeeeeeel te heet voor mij. Ik was dan ook blij dat we weer in de bus met airconditioning konden. We kwamen om 6 uur aan in Coober Pedy waar het op dat moment nog 37 graden was. We eten in de plaatselijke pizzaria en slapen onder de grond (uitgehakte ruimte).
De dag erna kunnen we uitslapen en begint om 9 uur de tour door coober pedy. We eindigen in een museum waar we uitleg krijgen over Opalen en hoe ze bewerkt worden. Ook krijgen we een rondleiding door een ondergronds huis (mensen die in de mijnen werkten hakten bijna altijd hun eigen huis uit). Vervolgens gingen we naar een kangeroe weeshuis waar we de voeding van kleine kangeroes gezien hebben. Na de lunch gaan we door naar 'The Breakaways' wat blijkbaar een filmset is geweest voor 11 films vanwege het 'maanlandschap'. De bekendste zijn de Mad Max films (voor mij onbekend). Ook stoppen we onderweg bij de 'dingofence' (langste bouwwerk door mensen ooit, maar verder totaal oninteressant). We slapen die nacht in Marla in tenten en omdat het goede vrijdag is eten we vis (met friet en sla), erg lekker!
Op zaterdag vertekken we om 6.00 uur uit Marla en passeren we om 7.45 uur de grens met de Northern Theritory. We rijden door naar ons kamp vlakbij Kata Tjuta waar we lunchen. Daarna gaan we wandelen door Kata Tjuta wat erg mooi was! Tegen het einde van de middag gingen we naar een plek waar we (samen met 500 andere mensen) de zonsondergang van Uluru (aka Ayers rock) konden zien onder het genog van champagne en wat hapjes. Terug op het kamp hebben we gebarbecued met kamelensaucijzen, kangeroesteak en gewone biefstuk. Vroeg naar bed in fijne tweepersoonstenten met gewone bedden erin.
Eerste paasdag vertrokken we om 6.00 uur om de zonsopgang van Uluru te bezichtigen. Deze was niet zo heel bijzonder omdat het een beetje bewolkt was (wederom met weet ik veel hoeveel andere mensen). Daarna meteen een wandeling om de basis van Uluru gemaakt (in ongeveer 3 uur loop je eromheen). Toen iedereen terug was van de wandeling hebben we nog wat uitleg gekregen over hoe de aboriginals daar leefden. Erg interessant! Er was natuurlijk ook een cultureel centrum bij waar je aboriginal kunst kon kopen (veel te duur voor mij natuurlijk). Wederom gelunched op het kamp waarna we op weg gingen naar Kings Canyon. Onderweg stopten we bij Mount Connor voor wat foto's (je bent toerist of je bent het niet he!). We gaan die nacht kamperen middenin het natuurpark (op een georganiseerde kampeerplek, dat wel) waar we bij aankomst een kampvuur hebben gemaakt (het is nu niet meer zo droog dus het kan). In plaats van in een tent kon je ook in een swag slapen (het is gemaakt van een soort canvas tentstof met een dun matras erin waar je dan weer met je slaapzak in ligt). Nou je snapt al, dat heb ik natuurlijk gedaan. Je ligt dan onder de sterrenhemel en in dit geval ook de volle maan (wat niet echt relaxed was want dat is behoorlijk licht!). Ook gaf de tourguide (hij heet Sauce, ghe ghe) aan dat er behoorlijk wat dingo's rondlopen daar 's nachts (soort wilde honden voor wie het niet weet). Onbewust dus niet zo goed geslapen omdat ik er wel eens een wilde zien.
Op de laatste dag vertrokken we om 6.45 voor een wandeling door Kings Canyon. Deze wandeling startte met de 'heart attack hill', je raadt het al een stevige klim. Iets van 300 treden schijnen het te zijn. Het viel in vergelijking met de wandeling door Walpena Pounds enorm mee (waarschijnlijk vooral omdat het nog niet zo heet was). Daarna een prachtige wandeling over de top van de gorge gemaakt. Zodra we allemaal weer in de bus zitten begint het te regenen. Daarna terug naar het kamp voor onze laatste lunch samen en dan opweg naar Alice Springs, onze eindbestemming. Daar komen we rond 5 uur aan en iedereen wordt netjes bij zijn/haar hostel afgezet. Met een afvaardiging hebben we 's avonds nog wat gegeten (voor stukjes van 100 meter moet je hier als het donker is de taxi pakken anders is de kans groot dat je wordt beroofd, aangevallen of verkracht). Ik voelde me hoogst ongemakkelijk daar en ik was dan ook blij dat ik er de volgende dag meteen weer weg kon.
De volgende dag kom ik twee mensen van de tour tegen op het minivliegveld. Even koffie gedronken en daar scheidde onze wegen zich. Mijn vlucht (naar Sydney via Melbourne) had enige vertraging waardoor ik mijn aansluiting naar Sydney miste). Deze vlucht bleek ieder half uur te gaan, en ik was al overgeboekt naar een stoel bij de nooduitgang. Lang leve de beenruimte! Rond 6 uur kwam ik aan bij mijn hostel (Original Backpackers) in de wijk Kings Cross in Sydney. Het is een prachtig hostel in een mooi oud pand maar erg schoon is het er niet.
Gisteren heb ik een wandeling door Sydney gemaakt in de regen, en het is hier koud (maar 20 graden ofzo)... Ik ben dus blij dat ik morgen door ga naar een volgende stek. Langzaamaan ga ik naar het noorden waar ik over een week ongeveer Alex ontmoet. Waar we samen wat weizenbiertjes gaan drinken omdat we beiden de apres ski borrel van Ovum gemist hebben. Nu al zin in!!!!!
Foto's verschijnen wederom op http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150753002256635.458329.783051634&type=3&l=3b5b35c287
-
12 April 2012 - 07:33
Noemi:
Whooo wat een mega verhaal! ;)
En wat cool wat je allemaal weer gezien en gedaan hebt! Ben jaloers op al je avonturen! Geniet er van lieverd!
Leuke foto's ook op facebook! ;)
Xx -
12 April 2012 - 08:50
Femke:
Super leuk Noor! Geniet ervan!! xx
-
12 April 2012 - 09:01
Grote Zus:
In the jungle ja! Te gek! En mooi dat je daarna de lokale jungle ingedoken bent :P En wat geniaal dat niet iedereen die wijnproeverij kan handelen! Gelukkig ben jij beter opgevoed :)
En eh... Kamelensauzijcen?? What the... Moet ik me daarbij voorstellen ?!
Het lijkt me heeeeeerlijk wat je allemaal hebt mee gemaakt op die backpacktour!!! Echt heel gaaf en spannnend!
Wat betreft je hostel in Kings Cross... Schoonheid is relatief schat! Als een toilet doorspoelt, ben je al een heel eind! ;)
Wat een heerlijk verhaal! Snel door naar de Weizenbiertjes!! Ik zal in t weekend een pilsje op jou drinken!
Kusjezus -
12 April 2012 - 09:42
MJ:
Wat een ellende allemaal,zeg. Dat je het volhoud... Gelukkig is het hier koud en nat, op kou kun je je tenminste kleden, nee ik ben blij dat ik geen vakantie hoef te vieren! Getverdemme, wat ben je toch een geluksvogel! Leuk verhaal Noor. Je maakt het maar mooi mee allemaal!
Kus MJ -
12 April 2012 - 09:48
Lindy:
Super leuk om te lezen Noor, have fun daar! xx -
12 April 2012 - 10:48
Alex:
Hey Noor, goeie verhalen! Dat van dat 'uurtje laten, niet doorgeven' klinkt heel bekend in ieder geval ;)
Goeie reis en tot snel! X -
12 April 2012 - 19:30
Wim:
Ha Noor afzien die warmte he ja dan valt 20 weer tegen.
geniet ervan!
zoen Wim -
12 April 2012 - 21:32
Kokkie:
Hee Noor,
Heel leuk om dit allemaal te lezen!
Heb je net ff een uitgebreide mail gestuurd. Toch wat beter dan deze hele pagina onderkladden haha.
Liefs,
Nien -
13 April 2012 - 12:10
Dorien:
Hey Noor, Wat geweldig om te lezen wat je allemaal doet en meemaakt!! Heel veel plezier en geniet.
x Dorien -
18 April 2012 - 20:54
Wies:
ha Nora!!
Wat een toffe expeditie heb je gehad!! Leuk man! Ik vind de kamelensaucijzen ook wel tot de verbeelding spreken....
Nu zit je vast weer met je kont in de zon! Wordt voor mij ook hoog tijd .
have fun!! kusjezus -
19 April 2012 - 18:20
Hugo & Cara:
Hey Noor,
Wat een verslag, ons hart gaat ook weer open.
Het stuk boven Brisbane vonden wij erg mooi!
Seaforth is echt paradijslijk. Bij Coolum, iets landinwaarts Emundi market zeker niet overslaan.
Balgal Beach boven Townville doen!
Cairns is ook geweldig, het hostel aan de Esplanada is een topper. Wij persoonlijk waren helemaal weg van de Esplanada's.
Veel plezier verder en we volgen je met de kaart erbij.
Groetjes Hugo en Cara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
